Það er yndislegt veður og ég þarf ekki að læra. Það eina sem skyggir á gleði mína nú er Halldór Ásgrímsson og sú sorglega staðreynd að hann á að taka við embætti Davíðs Oddssonar eftir tvö ár. Ég hélt að eftir Davíð myndu hlutirnir batna. Ég hef haldið í þessa litlu von lengi, hún ágerðist fyrir kosningar, lítill neisti kviknaði í hjarta mínu sem sagði mér að sá möguleiki væri fyrir hendi að ríkisstjórnin gæti fallið. En ég sé núna að ég hef lifað í blekkingu allan þennan tíma. Fólk er ennþá jafn heimskt. Ísland, mitt fagra föðurland, er enn á braut til glötunar, sömu braut sem nú er ívið beinni.
Ég sé að ég neyðist til að flytja úr landi um leið og tækifæri gefst til. Ég vil flýja héðan meðan ég á enn góðar minningar um mitt fagra land. Áður en þær hverfa, sökkva djúpt ofan í uppistöðulónin. Ég hugsa að ég fari til Kanada.
Ég fordæmi Íslendinga. Þeir eru hræsnarar.
Ég læt fylgja með kvæði eftir Kristján Jónsson Fjallaskáld sem allir eiga að lesa og fara að grenja yfir.
Dettifoss
Þar sem aldrei á grjóti gráu
gullin mót sólu hlæja blóm
og ginnhvítar öldur gljúfrin háu grimmefldum nísta heljarklóm,
kveður þú, foss, minn forni vinur,
með fimbulrómi sí og æ;
undir þér bergið sterka stynur
sem strá í næturkulda blæ.
Kveður þú ljóð um hali horfna
og hetjulíf á fyrri öld;
talar þú margt um frelsið forna
og frægðarinnar dapra kvöld.
Ljósgeislar á þér leika skærir,
liðnir frá sól í gegnum ský;
regnboga litir titra tærir
tröllauknum bárum þínum í.
Ægilegur og undrafríður
ertú, ið mikla fossaval;
aflrammur jafnt þú áfram líður
í eyðilegum hamrasal.
Tímarnir breytast; bölið sára
það brjóstið slær, er fyrr var glatt;
er alltaf söm þín ógnarbára
ofan um veltist gljúfrið bratt.
Stormarnir hvína, stráin sölna, stórvaxin alda rís á sæ,
á rjóðum kinnum rósir fölna
í reginköldum harmablæ,
brennandi tár um bleikan vanga
boga, því hjartað vantar ró
- en alltaf jafnt um ævi langa
aldan í þínu djúpi hló.
Blunda vil ég í bárum þínum,
þá bleikur loksins hníg ég nár,
þar sem að enginn yfir mínu
önduðu líki fellir tár;
og þegar sveit með sorgarhljóði syngur döpur of ann´ra ná,
í jörmunefldum íturmóði
yfir mér skaltu hlæja þá.
Þá er lokaball Hagaskóla þetta árið búið og ég fer aldrei, aldrei, aldrei, aldrei aftur á ball í Hagaskóla. Eða jú þegar hljómsveitin mín er orðin brjálæðislegafræg og ég fer að spila þar á árshátíð eða eitthvað slíkt.
Það var víst engin marsering hjá tíundubekkingum þetta árið því það er svo asnalegt og við erum svo mikið fyrir að brjóta hefðir því við erum svo svöl. Eða mér var allavega sagt það en ég fór um níuleitið með nokkrum öðrum í hitt húsið að gá hvað væri að ske þar en svo var bara ekkert að ske þar. Húsið læst og alles. Í staðinn fórum við í æfingahúsnæði Fjöllistahópsins Börks úti á Granda. Fyrst vorum við að spila á blokkflautur niðri í bæ og þá komu alræmdir grínistar og spurðu hvort við værum á leið nálægt Ikea, í hvít hú með rauðu þaki.........kleppur HAHAHAHAHA! Þeir voru sko fyndnir. Svo var fullt af öðru fólki að horfa á okkur skrýtnum augum. Svo þegar við vorum á leiðinni heim komu einhverjar stúlkukindur keyrandi og sendu okkur fokkmerki. Bölvaðir dónar.
Í dag vorum við í skólanum að gera ekki neitt. Það var mjög gaman. Allir eiga að kaupa kvennablaðið Marie Clair á næstunni því þá verður hún Sigríður vinkona mín þar að reprisenta Ísland og tala um hip hop Ég vona að hún skjóti nokkrum ófögrum orðum inn um ríkisstjórn Íslands og segi að Íslendingar hafi ekki stutt stríðið í Írak heldur bara tveir náungar í stjórninni sem eiga Bush að átrúnaðargoði.
Og svo eiga allir að kaupa Séð og Heyrt á næstunni líka því ég og Hildur ætlum að græða pening og senda inn frétt um að íslensk stúlka hafi komið í Marie Clair. Við fáum heilan fimmtánþúsund kall ef fréttin kemst á forsíðu. Pælið í því. Þá ætlar Sigga reyndar að afneita okkur sem vinkonum en hvað er það miðað við fimmtánþúsund kall?
Það var svo gaman í Þórsmörk!
Nú er ég farin að sofa því það er skóli á morgun og við verðum í Nauthólsvík allan daginn.......verð að muna eftir hjólinu mínu! Fyrirgefiði ef þessi klausa mín hér er etthvað illskiljanleg og leiðinleg en það er vegna þess að ég er svolítið þreytt og ískalt á puttunum.
Þá er maður bara kominn heim úr samræmduprófslokaferð og samræmdu prófin bara búin og maður líka bara svona rosalega þreyttur.......það er bara allt að gerast.
Ég nenni nú eiginlega ekki að segja frá þessari ferð því allir sem lesa bloggið mitt voru með mér í henni nema kannski bróðir minn. Mér fannst bara allsvakalega gaman, skemmtilegra en ég hefði haldið.
Ég verð að fara í sturtu svo ég nenni ekki að skrifa meira í bili, ég mun segja ykkur allt sem á daga mína hefur drifið þegar tími gefst til, sem verður fljótlega því að nú hef ég alltaf nógan tíma á mínum snærum, ég þarf ekki að sitja heima og læra allan daginn eins og síðastliðinn mánuður í mínu lífi hefur verið.
Eitt að lokum. Hvernig er bloggið mitt á litinn hjá í ykkar tölvum? Hjá mér er það nefnilega blátt með ljósbláum stöfum, voða flott, en í tölvu bróður míns eru stafirnir svartir sem er ekki jafn flott því það er svolítið erfitt að lesa það, svo ég var bara svona að spá hvernig það væri annarsstaðar........................
