Úff....fyrsti sumarvinnudagurinn er á morgun. Æ dónt belív itt. Hér er allt í upplausn af því að það er ekki til neitt tannkrem og mamma og pabbi eru ekki heima og það getur enginn farið að sofa. Reyndar er það bara ég sem á við þennan vanda að stríða, systkinum mínum virðst ekki vera jafn annt um tannheilsu sína.
Ætli ég verði ekki bara að bíða þar til móðir og pápi koma heim...
Nú fara í hönd átta vikur af vinnu og íslensku sumri, fjórar af eilítið spænskara sumri og svo rúmlega ein af hinu íslenska aftur. Hljómar ágætlega.
Jæja, ég ætla að athuga hvort ég geti ekki kreist svo ekki sé nema ofur lítið úr tannkremstúpunni.
