...og hef svosem ekkert út á það að setja. Það er skrýtið að geta skrifað með íslenskum stöfum. Já, þetta var alveg yndislegur mánuður og þvílíkt ævintýri og ég er mjög fegin að hafa gert þetta, maður kynnist svo miklu af allskonar fólki hvaðan sem er úr heiminum (þó að sumar þjóðir séu kannski meira áberandi en aðrar, t.d. Þjóðverjar). Það er mjög gaman að eiga vini æut um allan heim, býður uppá mikla möguleika. T.d. að fara á Októberfest í München eða að djamma með öllu samkynhneigða fólkinu í Brighton í Bretlandi. Og svo var ég mjög dugleg að bjóða fólki í heimsókn til Íslands, helst um áramótin og ég fékk mjög jákvæð svör:
Það er samt mjög gott að vera komin heim. M.a. út af:
-ókeypis yndislegu íslenku vatni beint úr krananum -litlum systkinum sem hlaupa skælbrosandi með hendur á lofti á móti manni á flugvellinum -lítilli systur sem skilur eftir gul blóm í vasa á borðinu manns eftir að hafa lagað voða fínt til þar ásamt bróður sínum -hressandi rigningunni og ferska loftinu -yndislegu vinkonum manns sem maður var búinn að sakna svo mikið -pabba manns sem var í klippingu og er kominn með nýja vinnu -mömmu manns sem getur stytt allar buxurnar sem maður keypti -íslensku lambakjöti með fersku salati sem er ekki útatað í majonesi. Ég hata majones.
Jæja, þetta er það sem er komið í bili. Það er örugglega eitthvað fleira sem ég er að gleyma. Núna ætla ég að fara að ganga frá dótinu mínu og hlaða myndunum inná tölvuna, bless í bili :)