Ég hef lokið löngum og ströngum vinnudögum þessa sumars. Við tekur ekkert annað en svefn og hangs fram á sunnudag en síðan ferðalag með fjölskyldunni norður Sprengisand í blíðuna. Þar munum við tjalda, heimsækja frændgarðinn fleira tjútt. Þar á meðal alveg glænýja frænku. Ef það er eitthvað sem mér finnst ótrúlega gaman þá er það að ferðast um Ísland. En ég ætti kannski að fara að finna mér nýtt áhugamál áður en landinu öllu verður sökkt til virkjanaframkvæmda fyrir einhverjar lúðalegar stóriðjur.
Ég mótmæli því að sumarið sé að verða búið. Hér eru rök mín fyrir því:
Þar sem ég er hætt í vinnunni get ég núna gert það sem mig lystir allan liðlangan daginn. Þetta var aðeins mögulegt frá kl. hálfsex og til svona tíu til tólf (fór eftir þreytustigi) ásamt helgum og almennum frídögum hér áður fyrr. Alveg er ég viss um að tíminn sem ég hef til ráðstöfunar næstu þrjár vikurnar sé samtals miklu lengri en sá sem ég hef haft í allt sumar. Þannig að gott fólk, sumarið mitt er sko aldeilis ekki að verða búið. Það er rétt tæplega hálfnað. Þetta er reyndar ekki vísindalega sannað það sem stærðfræðilegur hluti heilans míns leggst ávallt í dvala á sumrin. En ég er allavega sannfærð.
Og hvað á ég svo að taka mér fyrir hendur núna? Hmmm.....ég er að hugsa um að hlusta aðeins meira á Ego hér í tölvunni (alltaf gaman að uppgötva tónlist sem maður fílar, veit samt ekki með þessa endurkomu, mér finnst Bubbi Morthens svo mikill plebbi eftir allt þetta ædol dæmi). Svo ætla ég að rölta í kirkjugarðinn og heimsækja Steinvöru og Signýju og athuga hvað er helst í fréttum hjá þeim. Já, það líst mér vel á. Veriði sæl í bili!
Lög dagsins:
Fjöllin hafa vakað - Ego
Stórir strákar fá raflost - Ego
Ég skal blogga. Ég ábyrgist þó ekki að þetta verði áhugavert blogg.
Samt er alveg heilmikið að segja frá. Ég er komin með bílpróf fyrir það fyrsta. Það er alveg ólýsanlega yndislegt. Veitir manni mikið frelsi. Ég kemst t.d. í Smáralindina á 15 mínútum í staðinn fyrir klukkutíma hér áður fyrr. Svo er bara svo gaman að skutlast út um allt. Verður samt örugglega bráðum leiðinlegt.
Nú, svo var sveitarferð okkar stelpnanna farin fyrir nokkrum vikum. Hún var bara frábær í alla staði. En líka mjög fróðleg og einnig svolítið undarleg leyfi ég mér að segja. En samt sem áður alveg yndislega skemmtileg. Við fengum besta veður í heimi og lágum í grasinu í Theódórslundi alla helgina. Nema ég og Helga. Við fórum í fjallgöngu alla leið upp á fjall sem mér er sagt að sé hærra en Esjan (kannski var samt verið að ljúga að mér). Það er allvega frekar hátt. Svo fengu stelpurnar að sjá tækniundrið sem fjósið er orðið.
Svo voru líka Placebo tónleikarnir um daginn. Ég skemmti mér ákaflega vel á þeim.
Ég hef líka gleðifregnir að færa. Ég á aðeins tvo daga eftir í vinnunni og bara einn langan. Ég bara má ekki vinna lengur. Sem að mér finnst fínt. Enda er ég líka búin að vinna mér inn hellings pening. Maður verður bara svolítið lúinn á því að vakna klukkan 6:15 alla morgna, skauta eða hjóla niður í Laugardal og koma ekki heim fyrr en hálfsex á daginn. Ég er samt ekkert að kvarta, þetta er alveg fínasta vinna.
Í gær hitti ég mann á hjóli á Sæbrautargangstígnum sem tjáði mér að ég færi á 23 km hraða á klukkustund á skautunum mínum.
Þetta er skrýtið. Ég sit allan daginn og hugsa um hluti því ég hef ekkert annað að gera en samt hef ég ekkert gáfulegt að segja.
En jæja, í kvöld er ég að fara að grilla hjáhenni Siggu, það verður eflaust stuð. Veriði sæl í bili (vona ég).
