Reyndar ekkert svo glatað núna því það eru hvort sem er allir veikir. En ég dröslaðist nú samt í skólann í dag því ég vildi ekki missa af ísferðinni með bekknum mínum sem ég átti þátt í að skipuleggja. Það hefði nú verið alveg glatað. Svo ég fór og keypti mér ís ásamt 21 bekkjarsytkinum mínum. Ansi góð mæting. Og við komumst öll inn í ísbúðina í einu. Sniðugt það.
Svo dröslaðist ég líka í fyrsta ljósmyndanámskeiðistímann minn. Ég var með stærstu, flottustu og þyngstu myndavélina sem hann Ingólfur frændi lánaði mér af góðsemi sinni. Svo þarf ég bara að myndast við að mynda alla helgina.
Og þegar ég kom heim klukkan sjö eftir allt þetta var ég alveg búin. Svo ég missi af MH battlinu sem er fúlt. En lítum á björtu hliðarnar; nú hef ég heilt föstudagskvöld til að skemmta mér í hinum ýmsustu netleikjum eins og ég gerði í allan gærdag. Jeij.
Ég er komin með janúar-febrúar flensuna sem allir í heiminum fá. Verð ég því þeirrar lukku aðnjótandi að fá að vera heima í dag ásamt tveimur, eða jafnvel þremur öðrum fjölskyldumeðlimum sem einnig eru veikir og var það líklegast einn af þeim sem gerðist svo djarfur að smita mig með þessum óþverra.
Ég sem hafði verið að státa mig af því að hafa nánast ekkert orðið veik í vetur því það er mjög óvenjlegt fyrir mig. Komst ég að því að það er vegna þess að nú eyði ég miklum tíma með Steinvöru á daginn og hef fengið smá af undramætti hennar sem gerir það að verkum að hún verður aldrei veik. En þeir dugðu greinilega ekki til að bjarga mér frá janúar-febrúar flensunni.
Nú er klukkan um það bil átta og ég er vakandi en ekki að njóta þess að geta sofið lengur. Ekki spyrja mig afhverju.
Annars er bara allt ágætt að frétta. Skólinn er mun skemmtilegri núna en hann var fyrir jól. Svo er mikið vor í lofti þrátt fyrir að það sé enn janúar og fimm stiga frost úti.
Bráðum kemur sumar á ný. Mér finnst alveg óhugnanlegt hvað tíminn líður hratt. Eitt ár var alltaf svo langur tími en núna er eitt ár bara eins og einn mánuður. Ég hef heyrt að tíminn líði hraðar eftir því sem maður verður eldri. Ég held að það sé bara rétt.........bráðum verð ég gömul kona. Ég vona að ég verði hamingjusöm gömul kona sem getur litið yfir farinn veg og hugsað; en hvað ég átti nú skemmtilegt líf.
