Ég fór í heimsókn til Steinvarar í gærkvöldi og horfði á ædolið. Á milli þáttarins og úrslitaþáttarins var fyrsti þátturinn í seríunni Reykjavíkurnætur sýndur. Sniðugur sýningartími til að næla sér í áhorf. Ég hafði lítið sem ekkert heyrt um þennan þátt fyrir utan að hann átti að vera samblanda af Friends og einhverju öðru sem ég man ekki. Jújú, ekkert nema gott um það að segja, það hafa nú ekki verið gerðir svo margir íslenskir leiknir þættir, kannski tími til kominn. Ég var reyndar ekkert með þvílíkar væntingar en mikið rosalega var þetta glataður, bjánalegur og ömurlegur þáttur. það er ótrúlegt hvað Íslendingar þurfa að fara rosalega mikiþ út í öfgar í öllu sem þeir gera, þetta var hreint ekki samblanda af neinum þáttum sem ég hef nokkurn tímann séð. Ég veit svosem alveg að ætlunin hlýtur að hafa verið að hneyksla fólk með einhverjum svaka senum úr íslensku næturlífi en kommon, það er alveg hægt að láta smá söguþráð eða jafnvel smá fyndni fylgja með. Fáklætt, ógeðslegt áfengisdautt fólk í orgíum og fólk að æla eftir sveppaát er ekki eitthvað sem ég sækist eftir að sjá í mínu daglega lífi og hvað þá af fúsum og frjálsum vilja í sófanum fyrir framan sjónvarpið klukkan tíu á föstudagskvöldi...
Annars er lagið Reykjavíkurnætur með Megasi annarsvegar og Botnleðju hins vegar afskaplega gott og tilnefni ég það lag dagsins.
Ég gerði þau reginmistök að skilja eftir hlut í herbergi bróður míns (Egils) í meira en sólarhring og nú er hann allur útataður í kókómjólk! Bara ónýtur....... :´(
Jæja, vildi bara fá smá útrás áður en ég lem yngri systkini mín eða eitthvað. En ég er búin að jafna mig, þið þurfið ekki að óttast um greyin.