Ágætis dagur í gær. Fyrsti skóladagurinn eftir fríið sem var bara hinn fínasti. Svo kom ég heim og hélt áfram að æfa mig á línuskautunum. Um kvöldið fór ég til Lenu og malaði hana og Guggu í Catan. Þetta er í fyrsta skipti sem ég prófa þetta umtalaða spil og það var bara mjög skemmtilegt.
Vill fólk ekkert tjá sig meira um trúmál? Mig langaði að koma af stað umræðu.....
Það er kominn nýr bloggari á linkalistann, það er hún Soffa Dóra.
Ææ.....ég hélt að ég væri þreytt og fór svona frekar snemma að sofa en svo kom í ljós að ég var ekkert þreytt.....
Ég hef verið að pæla í ýmsu svona að undanförnu. Jú, það er alltaf gaman að pæla. Nýlega byrjaði ég að pæla voða mikið í því á hvað ég trúi. Og ég er búin að hugsa svolítið um það og á örugglega eftir að hugsa mikið um það ennþá áður en ég kemst að endanlegri niðurstöðu. En örugglega bara vegna þess að það er ætlast til þess af manni að maður trúi á eitthvað. Annars væri ég kannski ekki mikið að hugsa út í þetta.
Ég er ekkert viss um á hvað ég trúi. Ég held meira að segja að ég trúi bara ekkert á guð eða Jesú. Og ef til vill er ég bara trúleysingi. Þetta er auðvitað allt voða fallegt og gott, þetta með sköpunarsöguna og fæðingu frelsarans. Og svo dó Jesú á krossinum fyrir mennina. Og alltaf er maður að heyra eitthvað eins og: "Ég var týndur en svo fann ég jesú". En hvað ef maður er ekki týndur og hefur aldrei verið? Hvað ef það nægir manni og maður kemst ágætlega af bara með því að trúa á sjálfan sig og sína eigin getu og annarra til að bæta heiminn? Með öðrum orðum að trúa á hið góða í manninum. Er það eitthvað verra en hver önnur trú?
Auðvitað er þetta bara misjafnt eftir fólki. Sumir vilja trúa á eitthvað sem er æðra þeim sjálfum, það veitir þeim kannski eitthvað öryggi. En það fer oft í taugarnar á mér þegar fólk er að segja manni að maður eigi eitthvað að fara að leita að Jesú, hann sé þarna í hjartanu, maður þurfi bara að finna hann. Kannski langar mann bara ekki til þess að finna Jesú og hefur heldur enga þörf fyrir það.
Ég vil samt benda fólki á að þetta er alltsaman með fyrirvara um að ég eigi eftir að breyta um skoðun seinna meir.
Ég á auðvitað eftir að kanna þetta aðeins betur en svona við fyrstu grennslan þá virðast mér allar þessar trúarstefnur ganga voða mikið út á það sama. Það eru einhver æðri máttarvöld og svo einhverskonar himnaríki. Þetta heitir bara allt mismunandi nöfnum. Og þess vegna finnst mér svo skrýtið að flest stríð í heiminum hafi byrjað vegna trúmála.
Jæja ég er farin að reyna að sofna aftur. Endilega kommentið ef ykkur langar að tjá ykkur um trúmál. Eða bara hvað sem er......
Ég tók strætó áðan upp í íþróttabúðina Everest og festi kaup á dágóðum línuskautum ásamt hlífasetti á ágætiskjörum. Svo fór ég að sjálfsögðu út og prófaði gripina. Það gekk svona.......bara nokkuð vel. Ég datt allavega ekki en það er bara vegna þess að ég stoppaði við hvern einasta ljósastaur (það er að segja í brekkum, ég stóð mig ágætlega á jafnsléttu). Ég verð örugglega orðin sæmileg þegar líður á sumarið. Hringið endilega í mig ef ykkur vantar línuskautafélaga.
Svo get ég ef til vill glatt nokkra með því að segja að ég hringdi í ökukennarann. Hann var reyndar í Hollandi en ég á að hafa samband um helgina. Ég ætla að taka þetta með trukki og stefni á bílprófið í byrjun sumars :D
Þá er maður kominn heim úr sveitinni. Það er svolítið leiðinlegt en samt er alltaf gaman að koma heim. Sérstaklega af því að þegar ég keyrði upp að húsinu mínu biðu bæði yngri systkini mín úti í glugga og komu síðan út á tröppur til að taka á móti mér.
Annars var þetta alveg ótrúlega skemmtileg ferð. Ég byrjaði á því að fara í heimsókn til frænku minnar á Akureyri. Þar var ég í þrjá daga að spóka mig á Akureyri. Fór m.a. í hjólatúr, í sund og fékk mér ís í Brynju að sjálfsögðu sem var auðvitað mjög góður en mér finnst samt ísinn gamli á Hagamelnum betri, verð nú bara að segja eins og er!
Á skírdag fór ég að sjá Ronju ræningjadóttur í Freyvangsleikhúsinu í Eyjafirði því frænka mín var að vinna í sjoppunni þar. Það var bara mjög skemmtilegt. Eftir það kom amma að sækja okkur og keyrði okkur í sveitina. Þar fékk ég að sjá nýja fjósið sem er meðal annars búið vélmenni sem mjólkar kýrnar. Það var mjög áhugavert allt saman. Um kvöldið var messa í Möðruvallakirkju og messukaffi á eftir í Sólgarði þar sem smámunasafnið er til sýnis. Það er einkasafn manns með söfnunaráráttu sem hefur safnað, ja, bara hverju sem er allt sitt líf. Það var alveg ótrúlega mikið af hversdagslegum jafnt sem óvenjulegum hlutum. Það var mjög gaman að skoða það.
Síðan dvaldi ég í góðu yfirlæti hjá ömmu og afa í sveitinni yfir páskana ásamt frænku minni Elfu Björk. Við gerðum okkur margt skemmtilegt til dundurs. Það er jú alltaf hægt að finna sér eitthvað skemmilegt að gera í sveitinni þrátt fyrir að það sé ekki lengur hægt að mjólka kýrnar.
Sauðburðurinn var komin alveg á fullt og svo fæddust einn eða tveir kálfar á meðan ég var þarna. Svo ég hafði alveg nóg myndefni, ég tók nefnilega myndavélarferlíkið með.
Á páskadag fórum við síðan með ömmu og afa út á Dalvík. Þar hitti ég yndislegu frændsystkini mín Ingva og Freydísi og við fórum með þeim í sund í sundlaug Dalvíkur sem er mjög skemmtileg sundlaug. Ekki síst fyrir þær sakir að þegar við komum upp úr var púkapáskaegg númer fjögur í einum skápnum okkar.
Á mánudeginum, annan í páskum á afmælisdeginum hennar Signýjar, lagði ég síðan af stað heim á leið. Og nú er það bara lærdómurinn sem tekur við.......og ég er furðulega róleg yfir því af því að nú er svo stutt í sumarfríið.
