Hér með hefst fyrsti póstur þessa bloggs á því herrans ári 2004. Hann verður hvorki langur né merkilegur. Ég ætla bara svona rétt að kasta kveðju og óska öllum gleðilegs árs og vona að það muni færa öllum ást og kærleik.
Það fer margt aflaga þegar maður er í svona fríi. Síðustu dagana hef ég verið að myndast við að snúa sólarhringum á alla kanta. Í gær sátum við öll fjölskyldan (nema Egill, hann var í bíltúr) og horfðum á Mrs. Doubtfire (sem er alveg stórskemmtileg mynd). Þetta var nú bara svona ósköp venjuleg fjölskyldukvöldstund fyrir utan að klukkan var hálf fimm að morgni.
Og svo var kvöldmaturinn í gær klukkan tíu. En það er nú reyndar ekkert svo óvenjulegt hér á bæ.
En hey það er komin pítsa, pizza, flatbaka........verð að fara
Þá er bara nýja árið á næsta leiti. Ég hef nú engar sérstakar væntingar til þess og ég ætla ekki að strengja neitt áramótaheit eða hvað sem maður segir. Ég hlakka reyndar svolítið til kvöldsins, að borða kalkún, sjá áramótaskaupið og síðast en ekki síst sprengja flugelda. Ég elska flugelda. Ég sprengi reyndar ekkert rosa mikið sjálf heldur nýt þess að horfa á aðra sprengja upp peningana sína.
Ææ nú er jólafríið að verða búið og það styttist óðum í heila önn í viðbót af ömurlegum skóla. Ég er nú bara alls ekki til í það. Ég er viss um að ég á ekki eftir að endast þessi þrjú og hálft ár sem eftir eru til að ég geti fengið þetta heimska stúdentspróf mitt. Hvað er til ráða?
Í dag fór ég í skífuna og fékk mér geisladisk fyrir gjafabréfið sem ég fékk frá ömmu. Somthing wrong með Bang Gang varð fyrir valinu og er ég bara nokkuð sátt. Mjög góður diskur. Svo fékk ég Hullabaloo frá systkinum mínum og get náttúrulega ekki verið annað en sátt með það. Og svo Megasardiskinn Loftmynd frá mömmu og honum pápa. Afar sátt með það líka. Enda er Megas snillingur.
