Í dag er 3. í súkkulaðiáti. Þetta mun vera síðasti dagurinn því ég var að klára páskaeggið mitt. Það þykir mér bæði leiðinlegt en jafnframt frekar gaman. Ég veit því ekki alveg hvort ég á að hlæja eða gráta eða hvort ég á yfir höfuð að vera að gera annað hvort. Spurning um að ég haldi bara áfram að lifa lífi mínu eins og ekkert hafi í skorist.
Um helgina fór ég ótroðnar slóðir. Ég keyrði á Ísafjörð en þangað hef ég aldrei komið áður. Þar fór fram rokkhátíð alþýðunnar, Aldrei fór ég suður. Ég get eiginlega ekki lýst því með orðum hvað það var ótrúlega gaman. Það er bara hægt að lýsa því með ákveðnu hljóði sem er hægt að kalla fram með því að toga í eyrað á sér.
Þá er bara næst á dagskrá lokasýning, útskrift úr Myndlistaskólanum, síðustu prófin í menntaskóla, tvítugsafmæli, útskrift úr Borgó (þá er það loksins komið á hreint), Berlín, Hróarskelda og listahátíð ungs fólks á Austurlandi...eða eitthvað svoleiðis. Og síðan bara stanslaust partý og gleði.
Til hamingju.
Og já, ég er flutt úr litla gula húsinu mínu. Núna bý ég á Hagamel 41...nei var það 40? Jú, líklega. Allavega ekki 38.
